Gün gelir hicran olur bütün sözler...dillerde hep buruk, yarım kalmış bir ezgi vardır...mutluluk dediğin çoktan engin denizlerde yol almaya başlamıştır...elinde kalan kederden başkası değildir...gözler buğulu, pişmanlıklarla dolu sözler, bazende hiç yaşanılmasa denilen anlar..

.keşkeler, bir dahakine böyle olmayacak denilen ama yinede inadına her defasında aynı kafese tıkılmış gibi bile bile kölelikler: yalnızlık hepsi...hayat dediğimiz bu zorlu, yorucu yolda hep pişmanlıksa payınıza düşen durun o vakit...

ters yöne saptınız levhasınıda bulamıyorsanız, bir süre bekleyin ve gerçekten size o kırgınlıkları, yalnızlıkları yaşatan anları düşünün ; işte o vakit gerçeğin farkına varısınız...işte o an sizin hüküm sürme saatiniz gelmiştir artık...saatle tersleşmeyin illa sizin istediğiniz gibi gitmeyen şeyler varsa bir gittiğiniz yöne  bakın mutlaka terse giden sizsinizdir..

.hayat hep aynı yöne akar...doğarsın, büyürsün, (acılarla beraber, gözyaşıyla beraber öğrenirsin hayatı...) ve nihayet bulursa bir yerde can verirsin...hanginiz gözyaşı dökmediki sevdiği için,hanginiz ağlamadı sevdikleri yalnız bırakınca,hanginiz yalnız hisetmediniz, hanginiz ihanete uğramadınız, hanginiz dost kazığı yemediniz? madem bunları hepimiz yaşadık o halde bizde yapıyoruz birilerine birşeyler..madem adil değiliz neden sürekli depresif takılıyoruz...siz kendi payınıza düşeni yaptınızmı?.

üi.yapsanızda  yapmasanızda son aynı bir köşede oturman ağır gelir insanlara...yaşlanırs..ın itilip kakılırsın..oysa nel..er yapmış..tın hep iyi olmaya çalışmış..tın..olmadı işte bak gözlerin buğulu yüzünde yılların yorgunluğu, içinde birikmiş gözyaşları...şimdi ne yapacaksın? kime gideceksin, kime anlatacaksın derdini?.

..kim anlayacak seni?...yorma kendini ben söyleyeyim sana hiçkimse...biz insanlar yalnız doğar, yalnız yaşar ve yalnız ölürüz

...bundan hep acıya meyilliyizdir...yalnızlıktan hoşnut olmayız- yalnız kalmak isteriz...ama bir yanımız hep acıya selam çakar...bir yanımız özgürlüğe-bir yanımız köleliğe...mahkumdur..bizler hüsranı, acıyı, kederi severiz bilirizki ancak bu durumlar korur bizi daha kötülerinden!.

..oysa bir yanımız hep masumdur, hep çocuk, hep mutlu-şen...öteki yarımızı görürüz biz acıyı ,hüsranı ve kederi...göyaşlarımız bizim incilerimizdir öyle herkese ağlamayuız hakedilecek bişi olması lazım sadece!..onu buldukmu hemen oracıkta dökeriz acımasızca onları...savrulurlar yüreğinizden, savururlar bütün sdıkıntılarınızı, çaresizliklerinizi..

.oysa onlar gözünüzün bebeğinde çok mutluydular..bırakın orda kalsınlar ve hiç akmasınlar...

                                                                                    NURSEL TOPÇU